Işık Saçılması Nedir

Karanlıkta görme yeteneğiniz, göz kürenizin arkasında yer alan retinanın 100 milyondan fazla ışığa duyarlı hücreden oluşması nedeniyle sınırlıdır. Bu nedenle, ışık olmadığında, bu hücrelerin algılayacağı hiçbir şey yoktur, bu da karanlıkta göremememize neden olur.

Günlük hayatımızda karşılaştığımız bazı ışık saçılması örnekleri arasında gökyüzünün mavi görünmesi olgusu da yer almaktadır. Bunun nedeni atmosferdeki partiküllerin güneş ışığında bulunan yedi bileşenden en çok mavi rengi saçmasıdır.

Işığın saçılması, ışık ışınları toz, gaz molekülleri veya su buharı gibi engellerle karşılaştıktan sonra yön değiştirdiğinde meydana gelir. Bu fenomen, Tyndall etkisi ve gün doğumu ve gün batımı sırasında kırmızı tonların ortaya çıkması gibi çeşitli dikkat çekici olaylara yol açar.

Tipik olarak elastik ışık saçılması ve elastik olmayan ışık saçılması olmak üzere iki saçılma kategorisinden oluşur. Elastik ışık saçılması Rayleigh saçılması ve Mie saçılmasını kapsarken, elastik olmayan saçılma Raman saçılması, elastik olmayan x-ışını saçılması, Compton saçılması ve Brillouin saçılmasını kapsar.

Lazer deneyinde gösterildiği gibi, bulut damlacıkları ve buz kristalleri ışığı saçmada etkilidir. Ancak, bulut damlacıkları ve buz kristallerinin hava moleküllerinden önemli ölçüde daha büyük olduğunu ve bunun da tüm renklerin eşit şekilde saçılmasına neden olduğunu belirtmek önemlidir.

Kırmızı ışık en az saçılırken, mavi ışık en fazla saçılır.

Işık saçılımının olmaması gökyüzünün mavi görünmesine neden olur. Benzer şekilde, ışık saçılması olmasaydı, tehlike ışıkları kırmızı renkte görünmezdi. Ayrıca, ışık saçılımının olmaması gökkuşağı oluşumunu da engelleyecektir.

İris, göz bebeğini daraltarak göze giren ışık miktarını düzenler. Bu, retinanın aşırı uyarılmasından korunmasına yardımcı olur ve bulanık görmeye neden olabilecek ışık ışınlarının saçılmasını önler.

Bir çözeltideki ışık saçılımını tespit etmek için iki yöntem kullanılır. Nefelometri olarak bilinen ilk teknik, çözeltideki ışık saçan türleri ölçmek için numuneden geçen gelen ışıktan uzaktaki bir açıda ışık yoğunluğunun izlenmesini içerir. Türbidimetri olarak adlandırılan ikinci yöntem, çözeltideki ışık saçan türleri tanımlamak için kullanılır.